Cemali Hikmet

1949 yılında Kağızman’ın (sonradan bucak olan) Kötek köyünde doğdu. Asıl adı Hikmet Aksu’dur. İlkokulu, ortaokulu Kağızman’da, öğretmen okulunu Erzurum’da tamamladı.

Şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. İlk şiirlerini ortaokul yıllarında yazdı. Köylerine gelip giden aşıkları dinleyerek ve okuduğu kitaplar aracılığıyla kendini geliştirdi.

Özellikle yöredeki birçok gazete, dergi ve araştırmada şiirleri yayınlanan Cemali Hikmet 30 yılı aşkın bir süre Kars çevresinde öğretmenlik, yöneticilik yaptıktan sonra emekli oldu.

Cemali Hikmet’in şiirlerinin bir bölümü »Kalp Sızıntısı« (2005) adıyla yayımlandı.

* * *

Çeker

Baksana akıyor gözümün yaşı
Aşka düşmüş gönlüm ah u zar çeker
Kış gelmeden duman alır puslanır
Yüce dağ başları gibi kar çeker

Hain dağlar yol vermiyor geçeyim
Aklım ermez hangi yolu seçeyim
Doldur sunam bari bir su içeyim
Bağrım yara içim yanar kor çeker

Takatim yok yorgun düştü kollarım
Sarp kayalara düşürdün yollarım
Yapraksız çiçeksiz kuru dallarım
Zemheri ayında bağım bar çeker

Cemali Hikmet’im aldı gam beni
Hazan vurdu viran etti sam beni
Gel hey güzel kollarına sar beni
Ben işlerim günahımı yar çeker

* * *

Olmaz

Arz etmek mümkün mü methini senin
Esmerin beyazı gül pembe tenin
Duygularım içten bu ant bu yemin
Senden başkasına can desem olmaz

Ay yüzün şavkını mehtaptan almış
Gözlerin rengini semadan çalmış
Yakmışsın bağrımı ne sıtar kalmış
Yaktığın ateşe yan desem olmaz

Söz verdin yalnızca bir gece dedin
Geceler tükendi hala gelmedin
Bari kulağıma söylemeseydin
Aldanmış kalbime kan desem olmaz

Ne umudum kaldı ne de bir dilek
Şeytanca gülenden olur mu melek
Kolay değil gülden dikene dönmek
El dilidir söyler zan desem olmaz