1974 yılında Nurhak’ta doğdu. İlk ve orta öğrenimimi orada, yükseköğrenimini Trabzon’da tamamladı.

Şiirle ilgisi ilkokul yıllarında başladı. Hem yöresel özelliklerin hem de ilkokul öğretmeninin bu konuda önemli etkisi ve yönlendirmesi oldu. Edebiyatla ilgisi sonraki yıllarda daha da pekişti.

Anadolu merkezli kültür ve edebiyatı bilgisine temel kabul eden Mehmet Zor, Yunus, Pir Sultan ve Veysel gelenekleri üzerinde kendi şiirini oluşturdu.

Genellikle 8 ve 11 heceli şiirlerle kendini ifade etmektedir. İnsana ve yaşama ilişkin hemen her konuyu işleyen Mehmet Zor, şiirde geleneksel formda herhangi bir usta çırak ilişkisinde yetişmediğinden kendi adını mahlas olarak kullanmaktadır.

Çeşitli yerlerde öğretmen olarak çalıştı. Mesleğini sürdüren Mehmet Zor, şiirlerinin bir bölümünü »Ömür Ağacı« ve »Destan« (2021) adlı kitaplarda topladı.

Dostum

Dost belledim sana sırrımı açtım
Yaşanmış anılar silinmez dostum
Ne sana bağlıydım ne hepten geçtim
İyi günde insan bilinmez dostum

Tövbeler tutmazsın olsan da pişman
Çıkarın olmazsa bu yoldan koşman
Ya halk aşığısın ya halka düşman
Orta yerde öyle kalınmaz dostum

Ah çekersin bazen gözlerin dolu
Sultanı överken unutma kulu
Bu yollar da çağdaş uygarlık yolu
Varmadan hedefe dönülmez dostum

Mehmet Zor’um bizde olamaz böyle
Kötülüğe karşı iyilik eyle
Boynunda ip olsa doğruyu söyle
Yalanla bir yere gelinmez dostum

* * *

Kolay Olmuyor ki

Ben şiire gönül verdim
Yazmak kolay olmuyor ki
Bazen bir sahile vurdum
Yüzmek kolay olmuyor ki

Ölçü durak hece hece
Uğraştım da gündüz gece
Şiir bazen bir bilmece
Çözmek kolay olmuyor ki

Yar elinden yare kulda
Aşık olan garip halde
Mecnun ile susuz çölde
Gezmek kolay olmuyor ki

Bir ıstırap bir de sevgi
Sevenlere duydum saygı
Bülbül ile güle övgü
Dizmek kolay olmuyor ki

Mehmet Zor’um bunca derdi
Bir toplumu ya da ferdi
Ben çalıştım Tanrı verdi
Sezmek kolay olmuyor ki