Aydın Baba©
1943-2017. Yusufeli’de doğdu. Asıl adı Aydın Karasüleymanoğlu’dur. İlk ve ortaöğrenimini Artvin’de, yükseköğrenimini Ankara’da tamamladı.
Küçük yaşlarda edebiyatla ilgilenmeye başladı. İlk yazıları lise yıllarında yayınlandı. Yöreye ilişkin halk edebiyatı ve aşıklık geleneğini inceleyerek ve şiirlerinde, yazılarında değişik boyutlarda işledi. Bu dönemden itibaren değişik öykü, şiir ve araştırmaları yayınlanarak geniş çevrelerde duyuldu.
Adil Özder gibi araştırmacılardan da yararlanan Aydın Baba, özellikle geleneksel şiir konusunda yöredeki birçok şairden etkilendi. Ancak zamanla daha çok taşlama biçimindeki kendi tavrını oluşturdu.
Aydın Baba, 1960 yılların başından itibaren devam ettiği üniversite eğitimi sırasında birçok gazete ve dergide yazdı. Aynı zamanda değişik örgütlenmelerde yer aldı. Edebiyatın değişik dallarında katıldı yarışmalarda birincilikler de olmak üzere çeşitli ödüller aldı.
Askerlikten sonra özel ve kamu kuruluşlarında çeşitli kademelerde görev yapan Aydın Baba, ezellikle Sportoto genel müdürü olduğu dönemde gerçekleştirdiği projelerle adını duyurdu.
Aydın Baba Ankara'da öldü ve orada toprağa verildi.
Aydın Baba’nın değişik konularda hazırladığı »Farenin İdamı«, (1961), »Çoruhlu Genç Şairler«, (1962), »Fakülteli Ozanlar«, (1965), »Türk Gençliğine Açık Mektup«, (1966), »Zeyno«, (1970), »Ankara’nın Havası Kirli«, (1972), »43. Hizmet Yılında M. Adil Özder«, (1973), »Torpilin Kim«, (1979), »Güvercin Gülleri«, (1979) »Sevgi ve Barış Anıtı«, (1981), »Dağ Söyledi Gök Dinledi«, (1981), »Özgürlük Özümüzde«, (1981), »Taş Devri Tunç Devri Puşt Devri«, (1983), »Kitaba Düşman Olur Kitapsız Olan«, (1983), »Yeni Boyutlarıyla Spor«, (1984), »Gelin Dost Olalım Topluma Sevgi Sunalım«, (1991), »Torpilin Yoksa Nah Girersin İşe«, (1993), »Şiirlerle Nasrettin Hoca«, (1999), »Öfkemi İpe Çektim«, (2000), »Kültürsüzlük Kültürü«, (2002), »Atlastan Silinen Çoruh«, (2003) adlı kitapları yayımlandı.
Gördüm
Yoktan var ederken güzellikleri
Mermere ruh veren elleri gördüm
Sevdama benzeşir özellikleri
Deryaya dönüşen selleri gördüm
Coşkusu kalmazsa kurur o dere
Gönüllere ışık düşmez yok yere
Türkülerin yasak olduğu yere
Sevdalar taşıyan yelleri gördüm
Aydın Baba’yım var bende de hata
Duygular çıkmalı en yüksek kata
Renkli düşlerimde şahlanan ata
Dar gelen sevdasız belleri gördüm
* * *
Varsıl Kapılarda
Varsıl kaplarında kokuşan pekmez
Kara sineklere kalmış nicedir
Serden vazgeçene ferman gerekmez
Boynumuz her zaman kıldan incedir
Her şeyimiz bozuk hem de temelden
Kamburunu görmez huylanır kelden
Herkes çalıp durur ayrı bir telden
Diller anlaşılmaz sanki Çincedir
Aydın Baba bir gün biter her sorun
İnşallah biz gibi ezilmez torun
Bu siyasilerden iyice korun
Düşüncelerinin hepsi hincedir