1961 yılında Ilgın’ın Beykonak kasabasında doğdu. İlk ve ortaöğrenimi orada tamamladı.

Küçük yaşlarda resim ve edebiyata ilgi duymaya başladı. Ancak önceleri daha çok resimle uğraştı. Sonraki yıllarda katıldığı yarışmalarda çeşitli ödüller aldı, yaklaşık 50 kadar sergi açtı.

Dönemin politik karışıklıkları nedeniyle yüksek öğrenim göremeden 1977 yılında Almanya’ya gitti.

Şiirle ilgisi küçük yaşlarda başlamış olmasına karşın aşıklık geleneği ve şiirle yoğunlaşması daha çok 1980’li yılların 2. yarısından sonra gerçekleşti. Şiire ilişkin kendini geliştirmesinde özellikle Can Yoksul’un katkısı oldu. Süreç içinde birçok başka aşıkla, şairle tanıştı, onlarla dostluklar kurdu ve bilgisini pekiştirdi.

Harun Yiğit, Türkiye ve Türkiye dışında katıldığı birçok yarışmada birincilik de olmak üzere çeşitli ödüller aldı.

1993-2000 yılları arasında serbest gazeteci olarak da çalışan Harun Yiğit‘in şiirlerinin bir bölümü »Gurbet Türküleri« (1991) ve »Duy Yunus Emre«, (2003) adlı kitaplarda yayınlandı. Ayrıca yayına hazır başka şiir kitapları ve bir roman çalışması bulunmaktadır.

Oldum

Erenler konacak gülümü buldum
Varıp da dalına konamaz oldum
Yine ateş düştü deli gönlüme
Dumanı tüttü de yanamaz oldum

Gönlümü güzelin gönlüne saldım
Yangınlar içinde hummana daldım
Sevda ateşini avcıma aldım
Yola çıktım artık dönemez oldum

Garip kaldı gönlüm aşkı bulsam da
Hayali yetiyor yalnız kalsam da
Dökemedim derdim Yiğit olsam da
Nedense korkumu yenemez oldum

* * *

Sana

Gurbette kalmışım adın dilimde
Hece hece olup dolandım sana
Hayalin yadigar düştü gönlüme
Düğüm düğüm olup ulandım sana

Gül yüzüne bir kez sürsem yüzümü
Kül edip semaya savur közümü
Sana sunmak için kendi özümü
Eleğe döküp de elendim sana

Aşk şarabı içip aşkına erdim
Ben bu seri senin yoluna serdim
Yüreğimi alıp avcına verdim
Gurbet elden gönül salandım sana

Tam bittiğim yerde karşıma durdun
Sulandıran ağzım şeftali nardın
Yiğit’in gönlünü fethedip sardın
Sevdalanıp aşık olandım sana